پاسخ به شبهات افسانه انگاری شهادت صدیقه طاهره (س)

به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر یادداشتی است که علی بیرانوند پیرامون شبهات تاریخی مطرح شده در خصوص شهادت حضرت زهرا (س) نوشته است:

هرچند موضوع حمله و یورش به بیت شریف فاطمه مرضیه (سلام‌الله علیها) موضوعی است که به‌هیچ‌وجه قابل‌انکار نبوده؛ چرا که علمای شیعه و اهل‌سنت به‌روشنی به آن اشاره داشته و مطالب و بحث‌های مرتبط با آن را مورد واکاوی قرار داده‌اند، ولی با این وجود برخی تلاش دارند با طرح شبهات بی‌اساس و عامه پسندانه واقعیت این موضوع دردناک را زیر سوال برده و عاملان این گناه نابخشودنی را تبرئه نمایند. در ادامه یکی از این شبهات را مورد بررسی واکاوی قرار می‌دهیم.

*چرا فاطمه زهرا (سلام الله علیها) پشت درب رفت؟

یکی از موضوعاتی که رسانه‌های وهابی روی آن بسیار مانور می‌دهند، طرح این شبهه است که با وجود امام علی (علیه‌السلام) در منزل چرا صدیقه طاهره (سلام‌الله علیها) پشت درب می‌روند تا اینکه آن مصیبت بر آنها تحمیل شود؟

پاسخ:

۱- آخرین تلاش برای هدایت و رستگاری امت:

علما و محبان اهل‌بیت پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و اله) از دیرباز پاسخ‌های متفاوتی به این شبهه داده‌اند، ولی از پاسخ‌هایی که کمتر به آن پرداخته شده، مسأله هدایت و اتمام حجت است. بر اهل علم و تحقیق پوشیده نیست که اهل‌بیت پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و اله) تمام همت و تلاش خود را در زندگی برای امر هدایت و رستگاری جامعه انسانی قرار دادند. افعال و کارهای ایشان نه از روی احساسات مادی و دنیوی بوده و نه از روی هوی و هوس نفسانی؛ لذا بیشترین تلاش و از خودگذشتگی را از خود داشتند تا اینکه انسان گرفتار در بند تمایلات شیطانی را در جاده صحیح بندگی و عبودیت حق‌تعالی قرار دهند حتی اگر جان مبارکشان در این مسیر به خطر می‌افتاد. از این رو حرکت و تصمیم صدیقه طاهره (سلام الله علیها) را اگر چیزی غیر از حکمت و نوع دوستی تفسیر نمائیم، در حق ایشان جفا کرده‌ایم.

با این نگاه به رسالت الهی اهل‌بیت (علیه‌السلام) می‌توان این‌چنین برداشت کرد که، اگر صدیقه طاهره (سلام‌الله علیها) پشت درب رفت به واسطه قرابت و نزدیکی که به پیامبر گرامی اسلام داشت، آخرین تلاش خود را برای هدایت امت انجام داد. شاید قرابت و نزدیکی حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها) به پیامبر (صلی الله علیه و اله) می‌توانست در قلب‌های سنگی کسانی که با بغض و کینه تمام در کمین امام علی (ع) نشسته بودند، خنثی شود.

در خطبه فدکیه نیز شاهد هستیم صدیقه طاهره (سلام‌الله علیها) برای برانگیختن احساسات و فطرت مخاطبان نسبت و قرابت خود را به رسول اکرم (صلی‌الله علیه و اله) بازگو می‌فرمایند: «اَیهَا النَّاسُ! اِعْلَمُوا اَنّی فاطِمَةُ وَ اَبی مُحَمَّدٌ، اَقُولُ عَوْداً وَ بَدْءاً، وَ لا اَقُولُ ما اَقُولُ غَلَطاً، وَ لا اَفْعَلُ ما اَفْعَلُ شَطَطاً؛ [۱] ای مردم! بدانید که من فاطمه و پدرم محمد است، آنچه ابتدا گویم در پایان نیز می‌گویم، گفتارم غلط نبوده و ظلمی در آن نیست». باید به این موضوع توجه داشت باتوجه به بغض و کینه‌ای که مهاجمان نسبت به امام علی (علیه‌السلام) داشتند کمتر این‌چنین تأثیرگذاری در قلب آنها احساس می‌شد، ازاین‌رو صدیقه طاهره (سلام‌الله علیها) کاندیدای این امر خطیر شده، حتی اگر منجر به شهادتشان شود. در واقع آنچه در این مسأله اولویت دارد، نجات امت اسلامی از آتش جهالت و شقاوت است.

سخنانی که در منابع روایی در گزارش روز حادثه، از صدیقه طاهره (س) نقل شده نیز به خوبی گواه بر این ادبیات و تلاش مجاهدانه برای بیدار کردن فطرت‌های خاموش است، در منابع روایی نقل شده است زمانی که کینه توزان به خانه حضرت یورش بردند، حضرت فاطمه (س) در پشت در ایستاد و خطاب به مهاجمان فرمود: «تَرَکتُمْ رَسُولَ اَللَّهِ (ص) جِنَازَةً بَینَ أَیدِینَا وَ قَطَعْتُمْ أَمْرَکمْ فِیمَا بَینَکمْ فَلَمْ تُؤَمِّرُونَا وَ لَمْ تَرَوْا لَنَا حَقَّنَا کأَنَّکمْ لَمْ تَعْلَمُوا مَا قَالَ یوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ؛ [۲] جنازۀ رسول خدا (ص) را نزد ما گذاشته و سرگرم کار خود و به دست آوردن خلافت شدید، نه مشورتی با ما نمودید و نه کمترین حقّی برای ما قائل شدید، گویا شما هیچ اطّلاعی از فرمایش پیامبر (صلی الله علیه و اله) در روز غدیر خم نداشتید؟».

۲- پاسخ نقضی

یکی دیگر از نکاتی که علما و محبان خاندان عصمت و طهارت (سلام‌الله علیها) از آن برای پاسخ شبهه به پشت در رفتن حضرت زهرا (سلام الله علیها) استفاده کرده‌اند این است که حتی در سیره و سبک زندگی رسول‌الله (صلی‌الله علیه و اله) مشاهده می‌کنیم باوجود اینکه پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و اله) در منزل حضور دارند به زنان خود اجازه می‌دهند که درب منزل را برای کسانی که اجازه ورود می‌خواهند باز نمایند. این مطلب گواه بر این است اگر مردی در منزل حضور دارد و زن برای پاسخ‌گویی به پشت درب برود به‌هیچ‌وجه اشکال ندارد. در ادامه به چند روایت اشاره می‌کنیم:

روایت اول: «فَعَرَفَ رَسُولُ اللَّهِ ص دَقَّهُ وَ أَنْکَرَتْهُ أُمُّ سَلَمَةَ فَقَالَ یَا أُمَّ سَلَمَةَ قُومِی وَ افْتَحِی الْبَاب؛ [۳] پس رسول خدا فردی را که در می‌زد را شناخت و فرمود: ای ام سلمه برخیز و در را باز کن».

روایت دوم: فَسَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ یَا عَائِشَةُ افْتَحِی لَهُ الْبَابَ فَفَتَحَتْ وَ دَخَلْت؛ [۴] پس شنیدم که رسول خدا می‌گوید: ای عایشه در را برای او باز کن. پس در را باز کرد و من داخل شدم».
پس پیرامون آنچه در تاریخ درباره مراجعه حضرت زهرا (سلام الله علیها) به پشت درب و اتمام حجتی که از سوی ایشان انجام شد، شکی نیست.

پی نوشت‌ها:

[۱]. الإحتجاج علی أهل اللجاج (للطبرسی)، ج ۱، ص ۱۰۰.
[۲]. بحار الأنوار، ج ۲۸، ص ۲۰۵، ح ۳.
[۳]. علل الشرائع، ج ۱، ص ۶۵، ح ۳.
[۴]. الاحتجاج، طبرسی، ج ۱، ص ۱۹۷.